Skip to main content

Posts

Showing posts from 2018

திருவரங்க மாலை

சமீபத்தில்  ஸ்ரீரங்கம், உறையூர் சென்ற போது சில விஷயத்தைக் கண்டு ரசிக்க முடிந்தது. கூட்டமே இல்லாத உறையூரில் நம்மாழ்வார் சன்னதியில் சுவரில் இருக்கும் ஓவியங்கள். குறிப்பாக நம்மாழ்வாரிடம் பல திவ்ய தேசத்துப் பெருமாள் ‘நம்மைப் பாடு, நம்மைப் பாடு’ என்று போட்டிப்போட்டுக்கொண்டு வரும் காட்சி. நல்ல கூட்டத்தில் க்யூவுல் இருக்கும் போது சில நன்மைகள் ஏற்படுகிறது உதாரணமாகப் பெரிய பெருமாள் சன்னதிக்கு முன் குலசேகரப்படியும், அதற்குப் பக்கம் இருக்கும் திருமணத் தூண்களை பார்த்து ரசிக்க முடிந்தது.

ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாசார்யார்

ஸ்ரீவைஷ்ணவத்தில் மூன்று சொற்களை நீங்கள் அடிக்கடி கேள்விப்பட்டிருக்கலாம். பிரமாணம், பிரமேயம் மற்றும் பிரமாதா. இந்த மூன்று சொற்களை பற்றி தெரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்றால் ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாசார்யார்   பற்றி தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்.  மேலே படிக்கும் முன் வாசகர்களுக்கு ஒரு வேண்டுகோள் - இந்தக் கட்டுரையில் பல ஆசாரியர்களின் பெயர்கள் வரப் போகிறது அதனால் கொஞ்சம் நிதானமாகப் படிக்கும் படி கேட்டுக்கொள்கிறேன்  (முடிந்தால் ஒரு பேப்பர் பேனா கொண்டு குறிப்பு எடுத்துக்கொண்டு வாருங்கள்)  பிள்ளை என்றால் என்ன ? லோகாசார்யார்   என்றால் என்ன ? என்று பார்த்துவிடலாம். அதற்கு சற்றே பின் சென்று நம்பிள்ளை பற்றி தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்.  இங்கேயும் ‘நம்’ என்றால் என்ன ‘பிள்ளை’ என்றால் என்ன என்று பார்க்க வேண்டும் !  குருபரம்பரையில் பட்டர் ( கூரத்தாழ்வான் திருக்குமாரர்) , நஞ்சீயர், நம்பிள்ளை என்ற வரிசை உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும். அதனால் பட்டர் பரமபத்தித்த பின்னர் தான் நம்பிள்ளை அவதரித்தார் என்ற எண்ணம் வரும். ஆனால் பட்டர் வாழ்ந்த காலத்திலேயே நம்பிள்ளையும் வாழ்த்திருக்கிறார். இதைத் அவருடைய வியாக்கியானங்களில் வரும் ஐதிகங்களைக்

ஆண்டாளின் கிளி ஏன் இடது கையில் இருக்கிறது ?

’பேசும் அரங்கன்’ என்பார்கள். இந்த தலைப்பில் ஒரு புத்தகம் கூட வந்திருக்கிறது ( ஸ்ரீ முரளி பட்டர் எழுதியது ) கட்டுரையின் தலைப்புக்கு நேற்று எனக்கு விடை கிடைத்தது ! ’அரங்கன் பேசுவாரா ?’ என்று நாத்திகர்கள் போல நாம் பேசினால் பேச மாட்டான். நம் மனது அவனுடன் லயித்துவிட்டது என்றால் அவன் பேசிக்கொண்டே இருப்பான். ’நீ’ நம்ம ஆளு என்று தன்னுடன் சேர்த்துக்கொள்வான். ஸ்ரீரங்கத்தில் ‘பெரிய அவசரம்’ பற்றிப் போன செவ்வாய்க்கிழமை அடியேன் எழுதிய சாதாரண ஃபேஸ்புக் பதிவில் “என்றாவது ஒரு நாள் எனக்கு நம்பெருமாளுடைய ஈரவாடை கைலியைப் பிழிந்த பிரசாதம் கிடைக்கும் என்று நம்புகிறேன் !” என்று எழுதியது நினைவிருக்கலாம். நேற்று (ஞாயிறு) ஸ்ரீரங்கத்தில் இருந்தேன். ’காவிரி துலா ஸ்நானம்’ செய்ய கிளம்பு போது ‘அம்மா மண்டபம்’ போகிறீர்களா கீதாபுரம் டிரைப் பண்ணுங்களேன்” என்ற அட்வைஸை ஏற்றுக்கொண்டு அங்கே ‘டிரை’ பண்ணச் சென்ற போது காவிரியின் ஓசை ‘பொன்னியின் செல்வனின்’ வரும் வர்ணனை போல இருந்தது. வேகமாகத் தடுப்பு அணையில் தப்பி தவறி விழுந்து மீனாகிவிடுவோமோ என்று கொஞ்சம் பயமாகக் கூட இருந்தது. ஸ்நானம் முடித்துக்கொண்டு தாய

செவிக்கினிய செஞ்சொல்

’செவிக்கினிய செஞ்சொல்’ என்றால் அர்த்தம் புரிகிற மாதிரி இருக்கும். ஆனால் ‘செஞ்சொல்’ என்றால் என்ன என்று கேட்டால் முழிப்போம். இதே போல் தான் ‘செம்மொழி’, ‘செந்தமிழ்’ போன்ற வார்த்தைகளும். செஞ்சொல் என்றால் செம்மையான என்று பொருள். ’செமையா’ இருக்கு என்று நாம் அன்றாடம் உபயோகிக்கும் செம்மை இல்லை, செம்மை என்றால் உள்ளதை உள்ளபடி செல்லுவது எதுவோ அது தான் செம்மை. நல்ல சொற்களை செம்மையாக சொன்னால் அதில் ஈரம் இருக்கும். இன்சொலால் ஈரம் அளைஇப் படிறுஇலவாம் செம்பொருள் கண்டார்வாய்ச் சொல். அன்பு கலந்து வஞ்சம் அற்றவைகளாகிய சொற்கள், மெய்ப்பொருள் கண்டவர்களின் வாய்ச்சொற்கள் இன்சொற்களாகும். அன்பாக சொல்லும் சொல்லை ஈரம் கலந்தாக இருக்கும் என்கிறார் வள்ளுவர். நஞ்சீயர் பல சாஸ்திரங்களை எல்லாம் மேல்கோட்டையில் கற்றபின் ஸ்ரீரங்கம் வந்து பட்டரிடம் ஆழ்வார்களுடைய பாசுரங்களை கற்ற பின் ஆழ்வார்களின் பாசுரங்களில் இன்சொல்லில் ‘ஈரம்’ இருக்கிறது என்பாராம். சென்னை வெய்யிலில் எப்படி ஏ.சி ரூம் சுகமாக இருக்குமோ அது போல ஆழ்வார் பாசுரங்களில் ஈரம் இருக்கும். செஞ்சொல், ஈரம் கலந்த தமிழில் பாடும் போது ஆழ்வார்கள் உருகியது த

நம்பெருமாளும் மாலைத் தாங்கியும்

இடிதாங்கி என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறோம், மாலைத்தாங்கி ? ஸ்ரீகிருஷ்ணரும், பலராமரும் முதல் முதலில் மதுரா விஜயத்தின் போது ஊரைச் சுற்றி வருகிறார்கள். நல்ல துணியை உடுத்த எண்ணி ஒரு சலவைக்காரனிடம் கேட்க அவன் மறுத்த கதை உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும். அடுத்ததாக ஒரு பூக்கடைக்கு சென்று அங்கே சுதாமா என்ற ஒரு மாலை கட்டுபவர் இருக்க அவர் கிருஷ்ணனுக்கு அன்பாக மாலை ஒன்றைத் தருகிறார். ஆனால் கிருஷ்ணனின் சின்ன கழுத்துக்கு அது சரியாக பொருந்தவில்லை. பக்கத்தில் மாடு மெய்க்கும் சிறுவர்கள் வைத்திருக்கும் ஒரு சின்ன கோலை வாங்கி கழுத்துக்கு மாலைத் தாங்கியாக வைத்து மாலை சூட்டி அழகை ரசிக்கக் கண்ணன் ”சுதாமா உனக்கு என்ன வேண்டுமோ அதை நான் தருகிறேன்” என்றதற்கு சுதாமா “இந்த அழகு முகத்தைப் பார்த்தால் போதும் கண்ணா, வேறு என்ன வேண்டும் எனக்கு?” என்கிறார். இன்றும் உற்சவர்களுக்கு சின்னதாக மாலைத் தாங்கி வைத்து அலங்காரம் செய்வதை பார்க்கலாம். கண்ணனுக்குப் பூமாலை பிடிக்கும் என்ற ரகசியத்தை உணர்ந்த ஆண்டாள் தினமும் தான் சூடிக் கண்ணாடியில் அழகு பார்த்த மாலையை பெருமாளுக்கு அனுப்பினார். ஆண்டாளை தன்னுடன் சேர்த்துக்கொள்ள

ஈரவாடை பிரசாதம்

ஸ்ரீரங்கம் ஸ்ரீ முரளி பட்டர் ஸ்வாமிகள் திருப்பாணாழ்வார் பற்றி அருமையான பதிவு ஒன்று எழுதியிருந்தார். சைன்ஸ் படித்தால் கேள்வி கேட்க தோன்றும். (சந்தேகம் என்று கூட சொல்லலாம்) அதை எல்லாம் தூர வைத்துவிட்டு பிரபந்தமும் ஆழ்வார்களும் படித்தால் தான் பக்தி வரும் என்று என் அப்பா அடிக்கடி சொல்லுவார். அர்ச்சகர் மூலமாக பெருமாள் பேசினார், திருப்பதி பெருமாளுக்கு தாடையில் ரத்தம் வர அதை நிறுத்த பச்சைக் கற்பூரம் போன்ற கதைகளை படிக்கும் போது ‘இது உண்மையா?’ என்று நம் மனதின் ஓரத்தில் ஒரு சந்தேகம் இருந்துக்கொண்டே இருக்கும். இவை எல்லாம் உண்மை என்று எனக்கு 20 வருடங்களுக்கு முன் எனக்கு ஏற்பட்ட அனுபவம். அதைப் பற்றி இல்லை இந்த கட்டுரை ! பயப்படாதீர்கள் ! கடந்த டிசம்பர் மாதம் ஸ்ரீரங்கத்தில் இருந்தேன். பெரிய பெருமாளை சேவிக்கப் பெரிய க்யூ வரிசையில் நின்று கொண்டு இருந்த போது பெரிய பெருமாளை சேவித்துவிட்டு வெளியே வந்த ஒருவர் முகத்தில் பூரிப்பு. நெற்றி கோபி சந்தனம் ஹரே ராமா ஹரே கிருஷ்ணா என்றது. பூரிப்புக்குக் காரணம் கையில் வைத்திருந்த துளசி மாலை பிரசாதம். எங்களுக்குப் பின்னே மேலும் சில ஹரே ராமா ஹரே கிருஷ்ணா பக்த்தர்

சென்னை இரண்டு நாள் முன்...

முந்தாநாள் காலை தூறலும் ரயிலும் ஒன்றாக நின்ற சமயம் சென்னை வந்தடைந்தேன். சரஸ்வதி பூஜை அன்று பார்த்தசாரதி கூட்டமே இல்லாமல் சேவை சாதித்தார். கொஞ்சம் நேரம் சன்னதியில் நின்று மீசை, நெஞ்சில் இருக்கும் தாயார் எல்லாம் அமுதனுக்குக் காண்பித்துக்கொண்டு இருந்தேன். நிஜமாகவே அன்று தான் ‘பார்த்த’ சாரதியாக இருந்தார். தாயார் சன்னதி குங்கும பாக்கெட் மாதிரி புளியோதரையை மஞ்சள் பேப்பரில் மடித்துத் தருகிறார்கள். புளியோதரையும் மஞ்சள் பொடி வாசனையுடன் முன்பு மாதிரி இல்லையே என்று நியூரான்கள் சொல்லியது . ஆதிகேசவ பெருமாள் கோயில் பேயாழ்வார் உற்சவத்தை நிதானமாகச் சேவிக்க முடிந்தது. பேயாழ்வார் பிறந்த கிணறு எங்கே என்று அமுதன் கேட்க அங்கே சென்று சேவித்துவிட்டு அப்படியே பக்கத்தில் இருக்கும் ராயர் மெஸை எட்டிப் பார்த்த போது அங்கேயும் கூட்டம் இல்லை ! மறுநாள் கலைத்துவிட்ட கரையான் புற்றிலிருந்து கிளம்பும் எறும்புகள் போல தி.நகர் முழுக்க கூட்டம். ‘நகையைக் தெரியும் படி அணிந்துக்கொண்டு செல்லாதீர்கள்’, ‘மொபைலில் பேசிக்கொண்டு கட்டைப் பையை பறிகொடுக்காதீர்கள் ஜாக்கிரதை’ என்று ’வணக்க்க்க்ம்’ புகழ் நிர்மலா பெரியசாமி குரலில்

தூப்புல் குலமணி ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகனுடன் ஒரு நாள்

அப்பாவுக்குத் திருமணம் ஆவதற்கு முன்பே தேசிகன் என்று எனக்குப் பெயர் வைத்துவிட்டார். அதாவது பிறக்கப் போகும் முதல் பையனின் பெயர் தேசிகன் என்று தீர்மானித்துவிட்டார். இதை என் அப்பாவே என்னிடம் சொல்லியிருக்கிறார். ”பெண்ணாகப் பிறந்திருந்தால் என்ன செய்திருப்பே?” என்று ஒரு முறை கேட்டதற்கு . ”பெருமாள் ஏமாற்ற மாட்டார்” என்றார் நம்பிக்கையுடன். அவருக்கு ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் மீது இருந்த பற்று அப்படி. பெயரில் என்ன இருக்கிறது என்று நினைக்கலாம். கொஞ்சம் பின்னோக்கி ஸ்ரீ ராமானுஜர் சரித்திரத்தை புரட்டலாம். ஸ்ரீஆளவந்தார் திருநாடு அலங்கரித்த சமயம். அவருடைய மூன்று விரல்கள் மடங்கியிருந்தது பற்றி உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும். ஸ்ரீராமானுஜர் ஆளவந்தாரின் ஆசையை ஒவ்வொன்றாக நிறைவேற்றுவேன் என்று சொல்ல, மடங்கிய விரல்கள் விரிந்தன. அந்த மூன்று ஆசைகள் நம்மாழ்வாரின் திருநாமத்தை சூட்ட வேண்டும். பராசர பட்டர், வேத வியாசர் திருநாமங்களை சூட்ட வேண்டும் ஸ்ரீபாஷ்யத்துக்கு உரை இதில் முதல் இரண்டு ஆசைகள் - பெயர் சூட்ட வேண்டும் என்பது ! பாஷ்யம் எழுதுவது போல கஷ்டமானது கிடையாது. சில வருடங்கள் முன் பெரியவாச்சான்